بررسی اضطراب مرگ در پرستاران بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های منتخب آجا

مقدمه: اضطراب مرگ یکی از تنش های بشر است که در بعضی از مشاغل از جمله پرستاری به صورت روزمره وجود داشته و عدم توجه به آن می تواند موجب عواقب ناخواسته و نامناسب از جمله نارضایتی شغلی، مشکلات روانی برای پرستاران و عدم دریافت مراقبت های صحیح و کافی برای بیماران گردد. این پژوهش با هدف تعیین میزان اضطراب مرگ پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های منتخب آجا و ارتباط آن با برخی از مشخصات جمعیت شناختی آنان اجرا گردید. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی - همبستگی می باشد که بر روی 100 پرستار شاغل در بخش های ویژه بیمارستان های منتخب آجا که به شیوه سر شماری انتخاب شدند، در سال 1392 انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات در این مطالعه پرسشنامه دو قسمتی بود که بخش اول آن مشخصات فردی و بخش دوم، پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر می باشد. جهت تحلیل داده های به دست آمده از نسخه 19 spss استفاده شد. یافته ها: میانگین نمره ی کل اضطراب مرگ پرستاران (7/55±2/01) بود که 25 درصد آنان اضطراب مرگ خفیف، 36 درصد اضطراب مرگ متوسط و 39 درصد اضطراب مرگ شدید داشتند و میانگین نمره کل اضطراب مرگ با متغیرهای جمعیت شناختی ارتباط آماری معناداری نداشت ( p>0/05). بحث و نتیجه گیری: با توجه به تأثیر اضطراب مرگ بر جنبه های جسمی و روانی پرستاران و فرآیندهای مراقبتی ارائه شده توسط آنان، توجه به این مسئله در پرستاران بخش های ویژه به جهت تماس نزدیک با بیماران در حال مرگ لازم می باشد و تعیین منابع اضطراب مرگ و ایجاد سیستم های حمایتی در بیمارستان ها به منظور ارائه هر چه بهتر مراقبت ها ضروری به نظر می رسد